Bijna iedere dag is het wel ‘Dag van de …’. De meeste gaan aan mij voorbij. Of ik hoor of lees ze en denk: wat moet ik daarmee? Zoals de Dag van de komkommer, Dag van het ei, Dag van de handdoek, Dag van de erectie (ach, die kan misschien wel interessant zijn), Dag van de baard… Of dagen waar ik liever niet te lang bij stilsta, zoals de Dag van de ex en Dag van de back-up (had ik nou maar toen die back-up gemaakt…). Maar dagen als Chocoladedag (hoezo ‘dag’…), of de Dag van de lach, daar heb ik wel wat mee. Zo ook met de dag van vandaag, 17 juli, Wereld Emoji Dag. Immers, in onze communicatie zijn emoji niet meer weg te denken. In mijn communicatie ook niet trouwens.
Want, wist je dat meer dan 80% van alle mobiele telefooneigenaren appt met een emoji? We hebben er dus blijkbaar behoefte aan om aan onze berichten beeld toe te voegen. We gebruiken steeds meer schrift om gesprekken te voeren, zoals e-mail en (vooral) WhatsApp. Face-to-face communicatie maakt meer en meer plaats voor digitale communicatie. Toch is de wijze waarop we communiceren niet zozeer veranderd. Bij verbale communicatie verduidelijken we met gebaren wat we bedoelen. Die gebaren zijn bij digitale gesprekken vervangen door emoji. Soms “verwoorden” emoji zelfs nog beter wat we bedoelen dan woorden. Vinden we iets heel grappig, dan is de emoji smiley met de lachtranen (en helemaal diezelfde, maar dan scheef) een betere vertaling van je gevoel dan alleen ‘haha’. Overigens blijkt de eerste de meest gebruikte emoji ter wereld te zijn. Bij mij staat deze ook altijd in mijn ‘vaak gebruikt’. Een dag niet gelachen…
Overal is wel een emoji voor (hoe kan het ook anders met inmiddels 2.666 beschikbare emoji. Je moet voor de gein eens door het emoji-toetsenbord lopen. Wedden dat je de helft nog niet gezien hebt?!). En net als bij face-to-face communicatie kun je met emoji een pittige opmerking, flink verzachten. Als je na een eigenlijk domme actie van iemand een smiley met knipoog plaatst na de zin “Lekker slim van je!”, is de kans groot dat het door de ander goed wordt ontvangen, terwijl je toch eigenlijk zegt: “Allemachtig, dooooooommm!” Had je het face-to-face gezegd en had je erbij geknipoogd, dan is de kans groot dat de ander je knipoog niet heeft gezien. En dan kan het gesprek ineens een hele nare wending krijgen.
Het plaatsen van een emoji geeft dus een duidelijk gevoel mee aan je opmerking. Tenminste, als voor de ander ook duidelijk is wat je met de emoji bedoelt. In de praktijk blijkt namelijk dat er een aantal emoji is waarvan de betekenis verschillend geïnterpreteerd wordt, dan dat de Japanners, de bedenkers van de emoji, hebben bedoeld. Bijvoorbeeld het gebogen jongetje/meisje met de vier driehoekjes boven het hoofd. Wordt vaak gebruikt om aan te geven dat we gestrest zijn, maar in werkelijkheid betekent het een persoon die een diepe buiging maakt. En de jongen of het meisje met de handen boven het hoofd? Nope, geen ballerina. Het betekent dat je oké bent. En dan de twee open handen. Die betekenen niet ‘wegduwen’, maar juist ‘knuffelen’. Oeps, dat kan toch voor heel wat verwarring zorgen, als beiden de emoji anders interpreteren… Zo heb ik me altijd afgevraagd waarom de drol lacht. Nou word ik er ook altijd wel blij van als ik… Enfin, de drol lacht, omdat in Japan poep geluk brengt. Weet ik nu dus. En snap ik stiekem ook best wel 😉 (emoji…)
Eigenlijk heb ik nooit zo echt nagedacht over de emoji en over hoe deze bijzondere beelden onze taal inmiddels hebben veranderd. Tot vandaag. De Wereld Emoji Dag. Sinds de komst van het emoji-toetsenbord in 2011 zijn we langzaam meegegroeid in deze digitale beeldenwereld. Ik kan me eigenlijk al bijna niet meer herinneren dat we geen emoji hadden. Ik gebruik ze elke dag. De emoji is iets wereldwijds geworden, dat blijkt ook wel uit het feit dat er in 2013 een online petitie werd gestart om de emoji-personen diverser te maken en niet alleen met een witte (gele) huidskleur. Maar ook door het feit dat je naast een sushi-emoji ook hotdog-, hamburger-, pizza- en croissant-emoji hebt. Is er een nieuwe software-update, dan wordt daar kritisch door gebruikers vanuit de hele wereld naar gekeken. En missen we een emoji, of klopt het niet, dan trekken we massaal aan de bel. Zoals toen in februari van dit jaar het plaatje van de kreeft was toegevoegd. Vele emoji-gebruikers uit de staat Maine (USA), waar de kreeft een icoon is, klaagden dat de kreeft maar 8 poten (incl. scharen) had, i.p.v. 10. Inmiddels is het plaatje vervangen.
Taal is dus van ons allemaal. De wereld verandert en de taal verandert mee. Goed om daar op deze Wereld Emoji Dag weer even bij stil te staan. Oja, en weet je waarom Wereld Emoji Dag op 17 juli is? Kijk maar naar de kalender-emoji… Daarom dus.